In de buurt van deze tunnel zijn de straatnamen vernoemd naar Oud-Griekse figuren.
Tunnelvisie… iets wat je liever vermijdt. Tenzij je in Eindhoven bent.
Tunnelvisie is een concept dat een totaal andere aanpak heeft dan een gewone laag witte verf: Het verbindt kunstzinnigheid met openbare infrastructuur. Een geweldig idee waardoor je je in een buitengalerij waant! Zelfs ’s avonds laat voel je je een stuk veiliger als je door deze doorgaans donkere en nogal griezelige stadsdelen loopt.
Het kunstenaarsduo legt het concept achter het kunstwerk uit: “Door de ruimte”
(een verwijzing naar een concept over lineaire perceptie terwijl je in een tunnelvormig object loopt)
Vanuit het perspectief dat je ziet als je door de tunnel loopt, is het belangrijk te onthouden dat dit kunstwerk aanvoelt als een galerij. De positie van de toeschouwer verandert voortdurend en de blootstelling aan licht vloeit over van de ene toestand in de andere, van tijdperk tot tijdperk, van de ene plaats naar het andere terrein. In feite is de specifieke waarneming van het beeld in de tunnel lineair, vergelijkbaar met een audiotrack. Voor een object met deze vorm ligt het belang niet in de totale compositie, omdat de toeschouwer het niet volledig vanuit één gezichtspunt kan waarnemen. Met dat in het achterhoofd zou het beter zijn als de ogen van de toeschouwer van de ene samengestelde massa in de volgende overvloeien om het kunstwerk als een muzikale compositie te ervaren.
Ook aan de specifieke verlichting van de tunnel werd gedacht: bij het passeren van de tunnel hebben onze ogen niet de tijd om onmiddellijk te wennen aan de donkere ruimte na de heldere straat. Daarom hebben we zoveel mogelijk felle kleuren gebruikt.
Voor de basis van de tekening hebben we ons laten inspireren door de Oudgriekse mythe van Aeneas en deze geherinterpreteerd tot een modern verhaal dat dichter bij de leefwereld van de toeschouwer staat. Daarbij hebben we de mythologie vertaald naar een meer begrijpelijke vorm voor moderne stedenbouw (op een sobere manier, stilistisch en esthetisch). Tegelijkertijd werden traditionele attributen van dat tijdperk nieuw leven ingeblazen: de patronen van de architectonische orde, schepen, kunst… Door deze attributen onveranderd te laten, veranderden we hun omgeving en interactie, waardoor ze hun esthetisch potentieel van een nieuwe kant konden uitdrukken.
Het was een feest om deze tunnel te schilderen, ook al hadden we op sommige dagen zware regenval en onweer waarbij de tunnel tot aan onze enkels onder water stond. Russische kunstenaars schijnen gewend te zijn aan ‘wat weer’, dus dit was een makkie.
